Start zaplanowałem w Nowym Targu, w drogę wyruszyliśmy przed godziną 7. Jednak już na starcie stwierdziłem, ze mam mam za niskie ciśnienie w kołach, więc trochę się ten czas opóźnił. W drodze do Czarnego Dunajca, po lewej stronie ładnie prezentowały się nam Tatry, chmur było niewiele na niebie, zapowiadała się ładna pogoda – zgodna z prognozami.

W planach byłą wersja przejazdu przez Dolinę Kwaczańską, więc z trasy rowerowej zjechaliśmy na asfalt w miejscowości Hladovka, po polsku nazwa brzmi Głodówka. Pamiętam, w dawnych czasach, przyjeżdżało się do Sucha Hora (miejscowość tuż za granicą) rowerami na zakup piwa, wiadomo że było wtedy sporo taniej, to były czasy gdy jeszcze sprawdzano paszporty i był limit alkoholu który można było przewieźć przez granicę.

Dalszą drogę wytyczał nam asfalt, przez miejscowości Vitanowa, Oravice aż się pojawił pierwszy poważniejszy podjazd do Zuberec. Oczywiście Ewelina poczekała cierpliwie na mnie na górze. Tutaj też wróciły wspomnienia, w czasie liceum bylem tutaj na wycieczce klasowej. Krótki postój i wyruszyliśmy w dalszą drogę, znów czekał nas podjazd od zjazdu z głównej drogi do miejscowości Huty.

Kawałek dalej zaczęła się Dolina Kwaczańska, pierwszy raz byłem w tej okolicy rok temu,bardzo mi się spodobało. Owszem jest to dość trudny kawałek do jazdy rowerem, ale zgodnie z naszym kierunkiem jazdy są spore szanse, ze się uda wjechać. W dół kilka razy, dla bezpieczeństwa było lepiej kawałek rower poprowadzić. Długo walczyłem, z nałogiem ale zaraz za końcu doliny Kupiłem w końcu Kofolę, w zasadzie od razu 2 kufle. Przy okazji zjadłem sobie placki ziemniaczane.

Po wyjeździe z Kvacany w drodze do Liptovsky Trnovec, był najtrudniejszym odcinkiem, rok temu przejazd tego w miarę krótkiego podjazdu zajął mi ponad godzinę. Ty razem poszło zdecydowanie szybciej, nawet byłem na górze przed Eweliną. Cała trudność na tym odcinku polega na tym, że co chwilę głowa się kręci w każdą stronę i podziwia widoki.

Dalsza droga prowadziła przez Liptovsky Mikulas, Zavazna Poruba, a później podjazd przez Sucha Dolina na przełęcz pod Hradkom. Końcówkę podjazdu już w całości był wypych. Następnie fajny zjazd do miejscowości Liptovsky Jan.

Następny postój był w Liptovsky Hradok, w Lidlu i na stacji Orlen. Ten postój był trochę dłuższy, odbiło się to tym, że podczas następnego podjazdu odezwały się drobne kontuzje mięśniowe, które musiałem trochę rozchodzić. Akurat na ten podjazd przypadło mocno grzejące słońce i zero wiatru.

Za Kralova Lehota, jechaliśmy wzdłuż rzeki Cierny Vah dojechaliśmy do miejscowości Sunava, gdzie czekał nas zjazd do Strba.

Za nami przejechane było 130 km, i 1750m podjazdu, a zaczynało się ściemniać. W planach był nocleg na około 160 km, jednak moje problemy mięśniowe spowolniły dość mocno jazdę, dałem się więc przekonać Ewelinie, że pora poszukać miejsca na biwak.

Trochę było zachodu, aby znaleźć dobrą lokalizację, ale w końcu rozwiesiliśmy hamaki i udaliśmy się na zasłużony odpoczynek.