Sprawdzając pogodę w środę zapowiadał się chłodny weekend, z deszczową sobotą. Na szczęście w piątek już wiadomo było, że opady na BBC się nie pojawią. Problemem pozostała niska temperatura, dlatego zdecydowałem się ubrać ciepło. Po starcie dość szybko się okazało, że nawet za ciepło. Tak po około 30-45 minutach, zdecydowałem się zatrzymać i ściągnąć kurtkę Ortovox (Westalpen Swisswool Hybrid Jacket – pacific) – decyzja zapadła trochę za późno, bo plecy miałem już mocno przepocone. Podczas zmiany odzieży wyprzedziła mnie Marta,która startowała 5 minut po mnie.

Początek BBC, biegło przez mierzeję Wiślaną w strunę miejscowości Piaski. Jest to bardzo atrakcyjny fragment R10, który już trochę znałem. W okolicy przekopu, trasa fajnie poprowadzona, aby ten fragment fajnie urozmaicić.

W Krynicy Morskiej, spotkałem pod sklepem Martę i Jacka, od tego czasu jechaliśmy razem, aż do drugiego (południowego) przejazdu przez Krynicę Morską, gdy to Jacek pojechał dalej swoim tempem. Dalszą trasę w sobotę przejechałem razem z Martą.

W Kątach Rybackich, zaczęliśmy szukać jakiejś restauracji aby zjeść obiad, okazało się że wszystko w okolicy tymczasowo było zamknięte według map google, najbliższa restauracja była w miejscowości Rybina, czyli jeszcze około ~20km jazdy. Nagle przy trasie BBC okazało się, że Restauracja u Basi, w Kątach Rybackich jest wbrew opinii google otwarta. Zjadłem pysznego dorsza z surówką z marchewki z jabłkiem. Najedzeni pojechaliśmy w dalsza drogę.

Następna atrakcją na BBC, był najniższy punkt Polski. Od około 130 km (Nowakowo), zaczął się podjazd z wysokości 2m do 188m. Na tym etapie, zaczęły się u mnie pojawiać problemy kondycyjne, problemy na tyle spore, że zaproponowałem Marcie, aby jechała swoim tempem i nie czekała na mnie. Oczywiści wiadomo, ze jak są podjazdy to będzie tez zjazd, a na zjazdach waga zaczyna mieć znaczenie 😉 więc udało się dogonić Martę.

O 21, na około 160 km, w miejscowości Tolkmicko, zobaczyłem otwartą restauracje, więc fajnie było coś zjeść ciepłego na kolację. Mieliśmy szczęście, bo bar był czynny do 20, ale Panie z obsługi jeszcze siedziały w pracy i zgodziły się przygotować dla nas pierogi, uzupełniliśmy też zapasy wody.

Dalsza jazda to już po zmroku, zmęczenie pojawiały się spore, czasami były mgły – wtedy robiło się naprawdę chłodno. Marta miała zarezerwowany nocleg (apartament z 3 łóżkami) w Pasłęku, na około 130 km, według ustaleń miałem jechać na tą kwaterę z Martą. Tak od 22:30 na tej kwaterze wypoczywał już Jacek.

Jednak zmęczenie i kondycja dawały znać o sobie, moje tempo jazdy spadało, musiałem robić co jakiś czas postoje – wiec znów zaproponowałem Marcie, aby jechała bez czekania na mnie – szkoda aby traciła czas, bo sen raczej będzie krótki – było już po godzinie 2:30.

Docelowo, od około 210 km, szukałem miejsca na biwak, dojechałem na 216 km, gdzie przy leśnym trakcie znalazłem drzewa na których rozbiłem biwak. W momencie jak wchodziłem do hamaka, była godzina 3:07, Emocje z jazdy – analiza dalszego ultra nie pozwalały zasnąć, pamiętam że o 3:30 ustawiłem budzik na pobudkę na godzinę 7:30.